Pierwsza, lecz nie ostatnia wizyta w Petersburgu.
W kolejnym wpisie zaproszę na spacer po mieście, po Newskim, ulicach, po wodzie, będziemy podglądać codzienność miasta może bardziej, niż imperialną złotą wystawną świetność. Ale zaczniemy dzisiaj od wizyty w teatrze.
Od dawna chciałam odwiedzić "przemianowane miasto" Josifa Brodskiego, zobaczyć obłoki nad Newą i półtora pokoju. Chciałam być na spektaklu w Teatrze Maryjskim.
Zbliżam się do Placu Teatralnego od strony Mostu Pocałunków nad rzeką Mojką. Petersburg jest bardzo łatwy w poruszaniu się, przyjazny, nie sposób się zgubić, mimo ogromnych przestrzeni miasta.
Bez Wałszebnika pewnie pozostałoby to nadal w sferze chęci, bez czarów skutecznych nie byłoby "mojego" Petersburga, wielu wrażeń i emocji.
Zaczynamy od Giselle
Zbliżam się do Teatru od strony rzeczki Mojki. W mieście zwykły ruch
. Z radością witam zielono-biały gmach, znany wcześniej wyłącznie z obrazków.
Powoli zaczynają schodzić się widzowie. Jestem nieco wcześniej, by spokojnie obejrzeć wnętrza, wypić kawę,
poszperać w sklepiku z pamiątkami i teatralnymi wydawnictwami.
Podczas oczekiwania na dzwonek mała lekcja historii tego teatru.
Sala zapełnia się widzami, orkiestra już przygotowuje się do występu.
I... przerwa w relacji, podczas spektaklu nie robiłam zdjęć.
Solidne fragmenty można obejrzeć tutaj
Już koniec, burza oklasków. Powrót do hotelu przez rozjarzone miasto.
I za pewien czas kolejny odcinek petersburskich wrażeń, już innego rodzaju.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz