Славное море, священный Байкал (wakacje 2018)
Jedno z najpiękniejszych miejsc, jakie widziałam. Chyba najbardziej ulubione, do którego będę wracać i wracać. Święte Morze Syberii. Najstarsze i najgłębsze jezioro świata, jedno z największych powierzchniowo. Miejsce szamanienia i czarów.
Daruję sobie informacje encyklopedyczne, kto ciekawy, może je znaleźć w necie i przewodnikach.
Trochę foto impresji z różnych miejsc wybrzeża i z wody Bajkału z wakacji 2018.
Бродяга Włóczęga pomnik przy Olchońskich Wrotach, przystani promowej.
Tutaj, w Listwiance Angara łączy się z Bajkałem.
Wyżej: ujście Angary.
Niżej: woda Bajkału jest niezwykle przejrzysta, oczyszczana przez maleńkie małże, a widoczność na kilkadziesiąt metrów w głąb.
Podróżować można maleńkimi rybackimi kutrami lub wielkimi statkami morskimi.
Jeden z wielu życzliwych, serdecznych i gościnnych mieszkańców wybrzeża Bajkału.
Znana nam z polskich gór goryczka doskonale czuje się nad syberyjskim morzem.
Tereny Przybajkala przed przybyciem Rosjan zamieszkiwali Buriaci i Ewenkowie. Do tej pory praktykowany jest tam szamanizm wraz z lamaizmem i prawosławiem. Często spotykamy miejsca kultu przyozdobione kolorowymi wstążkami, często dary ofiarne. Koniecznie w takich miejscach trzeba zostawić monetę, czy choćby czekoladkę lub papieros, jeżeli chcemy uniknąć pecha.
\
Wybrzeże Bajkału jest zróżnicowane. Otaczają je góry, tajga i miejscami step. W tajdze wyróżniają się sosny syberyjskie,
Pinus sibirica, niesłusznie choć pospolicie zwane cedrami.
Bywają też piaszczyste plaże.
I całkiem solidne fale.
Kwitną maki syberyjskie,
Papaver nudicaule, z płatkami delikatnymi jak jedwab i zaskakująco mocnym , narkotycznym zapachem.
Osada widziana z Bajkału.
Wioska w Zatoce Węży (Zmiejna Zatoka) przy półwyspie Święty Nos, wokół rezerwat przyrody (Zabajkalski Zapowiednik)
W oddali Góry Barguzińskie
Pelikany gromadnie obsiadły nadbrzeżne skały. a za nimi bezkresna tajga.
Niewielki kuter rybacki jest taksówką przybrzeżną. Na dłuższe trasy potrzebna będzie silniejsza jednostka pływająca.
Woda bajkalska ma wiele barw.
Góry Zabajkalskie i wokół bezkresna tajga zielono- błękitna.
Mewy liczą na coś dobrego.
O różnych porach, przy różnych pogodach Bajkał jest wspaniały, magiczny.
O świcie podnoszą się mgły nad Góry Barguzińskie.
Góry Zabajkalskie.
Niebo, woda i tajga i więcej nic.
Skała Szamanka. Święte miejsce Buriatów.
Szamanka o różnych porach dnia.
Stepowe drogi na wyspie Olchon.
Skaliste wybrzeże, pełne świętych szamańskich miejsc.
Na razie żegnamy się z Bajkałem. Wrócę tam za rok.
A w kolejnym odcinku tajga i step. I syberyjskie wioski.
\
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz